به سایت بزرگ.اتوبوس./همسفرجاده/hamsafarjade/خوش آمدید
به سایت بزرگ.اتوبوس./همسفرجاده/hamsafarjade/خوش آمدید

به سایت بزرگ.اتوبوس./همسفرجاده/hamsafarjade/خوش آمدید

bus

سیستم تنظیم ارتفاع هیدروپنوماتیک ؟




 


آشنایی با سیستم هیدروپنوماتیک:

 

درخودرو دیگراز سیستم فنربندی ساده استفاده نشده است بلکه بر عکس تمام خودروهای دیگر ازیک فنر بندی نوع هیدروپنوماتیک استفاده شده است در این نوع فنر بندی دیگر ازهیچ فنری استفاده نشده است وبجای فنر از یک گوی هیدروپنوماتیکی استفاده شده است،منظور ازاینکه می گوییم هیدروپنوماتیکی این است که این گوی از دو قسمت تشکیل شده است که بوسیله یک دیافراگم از یکدیگر جدا شده است ،که قسمت بالای دیافراگم از گاز نیتروژن پرشده است وقسمت زیردیافراگم ازروغن LHM  پرشده است که این به معنای ماده معدنی طبیعی است،وطرز کار آن بدین صورت می باشد که هنگامی که چرخها برروی یک دست انداز قرار می گیرند میله ای که یک سرآن متصل به زیر دیافراگم است وسردیگرآن به شاسی متصل می باشد ،فشرده می شود وباعث می شود که روغن LHM  زیر دیافراگم فشرده شود وبه دیافراگم فشاربیاورد وهنگامی که این اتفاق افتاد فشاردیافراگم باعث می شود که گاز نیتروژن فوقانی نیز متراکم شده وضربه رادرخود حبس کند واز رساندن ضربه به سرنشینان جلوگیری شود. 

 

تصحیح کنندهءارتفاع(شیر هیدرولیکی)

 

حال بعد ازاینکه با گوی  کمی آشنا شدیم  به قسمتهای مختلف این سیستم تعلیق می پردازیم که یکی از این قسمتها تصحیح کننده ارتفاع می باشد. چنانچه بخواهیم ارتفاع خودرو پس ازقراردادن باربرروی آن ثابت باقی بماند می بایست مقداری روغن اضافی با فشاربالابه سیستم تزریق گردد.بنابراین با کم وزیاد کردن روغن سیستم می توان ارتفاع خودرو را در حد مطلوب نگه داشت. تا بدین ترتیب چیزهای لازم مورد رانندگی تامین شود. قسمتی که این وظیفه رادرخودروبه عهده دارد تصحیح کنندهء ارتفاع در خودرونامیده میشود.

 

 

اهرم تنظیم کننده دستی ارتفاع:

 

سیستم تعلیق دارای یک اهرم یا تنظیم کنندهء دستی ارتفاع بوده که بوسیلهءآن می توان ارتفاع خودرو را تغییر داده وآن را در حد بالایی ودرحد پایینی جابجا کنیم که حد با لایی برای تعویض چرخ وحد پایینی برای تعمیرات سیستم می باشد.

 

پمپ

 

روغن از مخزن توسط یک پمپ که توسط موتوربه گردش درمی آید به انبارهء اصلی ارسال می شود. انبارهء اصلی در حقیقت عبارت است از یک گوی دیگر که با یک تنظیم کنندهء فشار یا رگولاتور وانباره، فشار را تا حد 140 تا 170بار ثابت نگه می دارد.

 

 

 

شیر اطمینان

 

این شیرجزء نهایی قسمتی است که بنام قسمت تامین و حفظ فشار میبا شد.این شیر دووظیفهء عمده دارد. وظیفهء اول آن این است  که  روغن  تحت فشاررا برای  سیستم ترمزو تعلیق فراهم کند. وظیفهء دوم آن این است که در صورت  معیوب  شدن یک مدار فشار کافی برای سایر مدارات را حفظ  کند. این شیر اولویت را به سیستمهایی میدهد که ازنظر ایمنی اولویت بیشتری داشته باشد.نظیر سیستم ترمز.چنانچه فشاردر سیستم به80تا100 بار افت کند یک سوئیچ در شیر اطمینان چراغ هشدار دهنده را روشن میکند تا به راننده هشدار دهد که خودرورا متوقف کند.

 

 

 

عملکرد شیر اطمینان:

 

همانطورکه بیان شد شیراطمینان درهنگام اتلاف شدید فشار روغن اولویت رابه مدارترمزجلوداده ودرهمان حال دو مدارترمز جلو وعقب راازیکدیگرمجزامی کند. روغن تحت فشاراز قسمت نشان داده شده درشکل  وارد شیرشیر اطمینان شده وبه مدارترمزجلو می رود.وازدریچه های باقی مانده یکی به تعلیق جلو ویکی به تعلیق عقب و یکی به مخزن که دراین مدار بصورت بازگشت نشتی است مرتبط می باشد. هنگامی که فشاردرمدار پایینترازهشتاد بارباشد تنها مسیردردسترس برای روغن ،حرکت به سمت مدار ترمزجلو خواهدبود وچنانچه فشاربین هشتاد تا صد بار قرار گیرد سوپاپ بر نیروی فنر غلبه کرده وحرکت کرده واجازه می دهد روغن  برهردومدارجلو وعقب جریان یابد.


 

 

 

قسمت تامین وحفظ فشار:

 

تمامی اجزاءدربرگیرنده ازمخزن تا شیر اطمینان  جزعی ازقسمت تامین و حفظ فشار می باشد. ازقسمت تامین وفشار روغنLHM به تصحیح کنندهءهای ارتفاع وسپس به گویهای تعلیق می رود.روغن برگشتی ازگوی های تعلیق از طریق تصحیح  کنندهای ارتفاع واز لوله های مجزا به مخزن باز می گردد. قسمت تامین و حفظ  فشارمستقیما سیستم تعلیق جلو وعقب را تغذیه می کند.

 

شیرکنترل ترمز:

 

سیستم  ترمزدراتومبیل زانتیا ازنوع سیستم  ترمزبا تقویت هیدرولیکی بوده و با سیستم های ترمز بوستری تفاوت دارد.نیروی لازم برای توقف خودرو ازطریق خود سیستم تامین میگردد ونه از ماهیچه های پای راننده هنگامیکه راننده پدال ترمزرا فشار می دهد یک شیر کنترل روغن رابه داخل سیلندرهای ترمزهدایت می کند.این شیرکنترل تقسییم کنندهء ترمز نیز نامیده می شود.

 

 

 

مدارات سیستم:

 

مدار ترمزجلوروغن راازشیراطمینان ومدارترمزعقب روغن راازگوی های تعلیق عقب دریافت می کند. این امر بدین معنا است که هر مدار ترمز بطور مستقل عمل می کند شیر کنترل ترمز همچنین دارای یک خط برگشت به مخزن نیز  می باشد. نکته ء مهم   این است که ازآنجایی که گوی های تعلیق عقب هم مدار ترمز عقب وهم تعلیق عقب را تغزیه می کند.چنانچه بار چرخهای عقب زیادتر شود باعث افزایش فشار هم در مدار تعلیق عقب وهم در مدار ترمز عقب خواهد شد بنابراین حداکثر نیروی ترمزی در چرخهای عقب بستگی مستقیم به میزان بار خواهد داشت. قسمت تامین وحفظ فشار به طورمستقیم تعلیق جلووعقب را تغزیه می کند. شیر کنترل ترمزدارای دومدار می باشد. یک مدارآن فشاررا ازقسمت تامین وحفظ  فشاردریافت کرده وآنرابرای ترمزجلو فراهم می کند. ومدار دیگرمیکند. ومداردیگرفشارمورد نیازراازتعلیق عقب دریافت کرده وترمزهای عقب راتغزیه میکند.

 

 

 

 

 

اصول کارکرد شیرضد نشست:

 

وقتی شیراطمینان باز است روغن تحت فشار برروی سوپاپ فشار آورده و  فشار سوپاپ روی فنرتاثیر گذارده آنرا می فشارد واین عمل موجب باز شدن شیرضد نشست شده وموجب جریان یافتن روغن به تصحیح کننده های ارتفاع شده وازطریق آن به تعلیق ارسال  میشود.روغن همچنین می تواند در جهت عکس واز تعلیق به شیر ضد نشست و تصحیح کننده های ارتفاع جریان یافته وبه مخزن باز گردد. پس از خاموش کردن موتور،فشار خط باقی مانده  ازشیر اطمینان  کاهش یافته،  در عوض فشارتعلیق به اضافهء  فشار فنربه تد ریج  زیاد شده وموجب بسته شدن شیرهای ضد نشست می شود.بنا براین روغن بین شیر ضد  نشست  وتعلیق حبس  شده وموجب ثابت ماندن ارتفاع خودرو می گردد.در هنگام رانندگی فشار خط کاهش می یابدوچنانچه شیر ضد نشست نیز بسته باشد هیچ روغنی از تعلیق عقب برای ترمزهای عقب فراهم نحواهد بود.  برای جلو گیری از این امر یک گوی اضافه در سیستم نصب شده  است این گوی به انبارهء ترمز عقب مرتبط  بوده تا شیر کنترل  ترمز در چنین حا لتی تغزیه شود.

 

 

 

انبارهء ترمزعقب:

 

به منظور رسیدن روغن به ترمزهای عقب درهنگام خرابی شیراطمینان چون شیرضد نشست نیز بسته می شود، ورود روغن به ترمزهای عقب نیز متوقف  می گردد بنابراین  به منظور جلوگیری ازاین مشکل یک گوی دیگربه سیستم اضافه شده است.این گوی به عنوان انبارهء ترمز عقب عمل می کند تا ازآن طریق شیر کنترلی ترمز را تغزیه نماید.

 


 


b7r mkiii

 بی7 تیپ3مدل 95 


گلچین دوربین اتوبوسی

تقدیم به عاشقان اتوبوس ودوست داران وبلاگ همسفرجاده

حمایت شما باعث دلگرمی ماست

منتظر دوربین اتوبوسی بعدی همسفر جاده باشید

دیفرانسیل اتوبوس چیست؟

     

دیفرانسیل

Differential

تعریف:

دیفرانسیل یکی از اعضای سیستم انتقال قدرت می باشد که بعد از میل گاردان قرار می گیرد البته در صورتی که خودرو دارای میل گاردان باشد. اگر خودرو دارای میل گاردان نباشد، دیفرانسیل بعد از گیربکس قرار خواهد گرفت و بعد از دیفرانسیل پلوس ها قرار دارند.

توضیح:

زمانی که یک اتومبیل دور میزند باید چرخی از آن که در طرف خارج پیچ است با سرعت بیشتری نسبت به چرخ دیگر بچرخد اگر بخواهیم بدون ترمز گرفتن بچرخیم و همچنین هنگامی که یک چرخ از روی یک برجستگی عبور می کند باید از چرخ دیگر تندتر بچرخد دیفرانسیل این عمل را امکان پذیرمی کند.

دیفرانسیل دستگاهی است که نیروی حاصله از موتور را موقعی که وسیله نقلیه به طورمستقیم و در سطح صاف حرکت می کند به طور مساوی بین چرخ های عقب تقسیم می کند ولی موقع دور زدن و یا چپ و راست رفتن و هنگام گردش ها یا در دست انداز نیروی موتور را به نسبت احتیاج بین چرخ های عقب تقسیم می نماید قطعات دیفرانسیل در داخل پوسته یا محفظه ای که معمولا آن را کله گاوی می گویند قرار دارند در داخل این جعبه که دنده کرانویل و دنده پینیون و چهار هرزگرد کوچک و شش عدد بلبرینگ و دو دنده سر پلوس چرخ ها قرار گرفته اند به طور خلاصه می توان گفت که نیروی موتور به وسیله کلاچ به جعبه دنده و از گیربکس توسط میل گاردان به دیفرانسیل و از دیفرانسیل به پلوس چرخ ها منتقل و چرخ ها به حرکت در می آیند با گردش میل گاردان دنده پینیون هم می چرخد و چون دنده کرانویل با دنده پینیون درگیر است کرانویل را به حرکت در می آورد و به همراه خود هرزگردها را هم می چرخاند اگر چرخ های اتومبیل در سطح صاف حرکت کنند دنده هرزگرد با دنده های پلوس حرکت و چرخشی ندارد ولی اگر چرخ ها هماهنگی نداشته باشد و اتومبیل در حال دور زدن باشد باید یک چرخ که در زاویه تنگ قرار گرفته است آهسته گردش نماید. در این موقع دنده های هرزگرد بر خلاف دنده های پلوس به حرکت در آیند و سبب سریع تر گردانیدن یکی از دنده های پلوس می شوند (چرخی که مقاومت کمتری را تحمل می کند) دنده های هرزگرد که تعداد آنها دو یا چهار عدد می باشد که نقش مهمی در دیفرانسیل دارند، کار آنها تنظیم دور چرخ در سر پیچ ها می باشد.


وظیفه دیفرانسیل عبارتند از:

1-    90درجه تغییر جهت گردش گاردان

2 -ازدیاد گشتاور

3 -تعدیل دور چرخ های عقب هنگام دور زدن یا حرکت در میدان به این معنی که هنگامی که اتومبیل در میدان حرکت می کند. چرخ سمت داخل میدان دایره کوچک تری را طی می کند در صورتی که چرخ سمت خارج میدان دایره بزرگ تری را طی می کند، نتیجه این که یک چرخ خارجی دور بیشتر و چرخ داخلی دور کمتری می زند امکان این تغییر دور وظیفه چرخ دنده های داخلی دیفرانسیل می باشد.

مثال: دیگر هنگامی که چرخ اتومبیل داخل جوی آب یا جدول گیر می کند در صورت حرکت چرخ ها چرخ داخل چاله ثابت ولی چرخ دیگر به سرعت حرکت می کند، دیفرانسیل اتومبیل های سواری را به صورت یک پارچه و مفصلی می سازند که نوع یک پارچه آن مثل پیکان و نوع مفصلی آن مثل بنز و بی ام و را میتوان نام برد ولی همگی تقریبا دارای قطعات مشابه یکدیگر می سازند.

هوزینگ در دیفرانسیل (کله گاوی) وظیفه اصلی هوزینگ و چرخ دنده داخلی آن تعدیل یا تنظیم دور چرخ ها هنگام دور زدن یا حرکت در میدان ها می باشد. هنگامی که اتومبیل به طور مستقیم حرکت می کند، چرخ ها چه محرک چه متحرک با دور مساوی دوران می کنند ولی هنگامی که در میدان ها یا مسیر های منحنی شکل چرخ های قوس خارجی میدان مسافت بیشتری طی می کنند و چرخ های قوس داخلی میدان مسافت کمتری را طی می کنند هرگاه هر دو چرخ به کمک یک محور به یکدیگر متصل بودند، چرخ ها هنگام دور زدن روی زمین کشیده می شوند و سایش زیاد لاستیک و انحراف اتومبیل حتمی خواهد بود به همین دلیل محور محرک را به دو قسمت تقسیم کرده و هر یک را پلوس می نامند.
بدین ترتیب گردش نامساوی چرخ ها محرک امکان پذیر میشود برای این که بتوان هر دو پلوس را به کمک یک گاردان به حرکت درآورد آنها را به کمک "جعبه هوزینگ"به یکدیگر متصل می کنند در دیفرانسیل پینیون کرانویل را به حرکت در می آورد و بدین ترتیب "هوزینگ" که به کرانویل متصل است به حرکت در می آید در انتهای هر پلوس یک چرخ دنده مخروطی به نام دنده پلوس در جعبه هوزینگ قرار دارد که این دنده ها به کمک دو دنده دیگر که آنها را دنده هرز گرد (ساتلیت) می گویند به یگدیگر مربوط می سازد دنده های هرزگرد روی محور خود آزاد هستند و می توانند در مواقع لزوم حول آن دوران نمایند.
مسیر انتقال نیرو از جمله هوزینگ به محور دنده ها هرزگرد و از آنها به دنده های پلوس و بالاخره به پلوس ها و چرخ صورت می گیرد هنگام حرکت مستقیم پلوس ها و در نتیجه هر دو چرخ دارای دور یکسان هستند هرزگردها حول خود دوران ندارند و همراه جعبه هوزینگ به حرکت گردشی خود ادامه می دهند و عمل اتصال بین پلوس ها جعبه دنده هوزینگ به حرکت گردشی خود ادامه می دهند و عمل اتصال بین پلوس و جعبه هوزینگ انجام می دهند و در نتیجه فقط انتقال نیرو به دنده پلوس را انجام می دهند:


1-هوزینگ

2-واشر مسی

3-دنده پلوس

4-هرزگرد

5-دنده پلوس

6-کرانویل هنگام طی مسیر منحنی یا دور زدن چرخ داخلی چون مسیر کوتاه تری را طی می کند باید دور کمتری نسبت به چرخ خارجی بزند در این حال هرزگرد مربوط به دنده پلوس چون نمی تواند تمامی دنده را دور جعبه دنده هوزینگ منتقل کند سرعتش کم می شود و در نتیجه روی آن لغزیده و بنابراین حول محور خود به دوران درمی آیند این حرکت اضافی به دنده پلوس دیگر منتقل شده و آن را با دور بیشتری می گرداند چرخ خارجی دور بیشتر و مسافت بیشتری را طی می کند


دنده هرزگرد تنها هنگامی طی مسیرهای منحنی یا دور زدن عمل نمی کند بلکه در مواقعی که به نحوی اصطحکاک بین دو چرخ متفاوت باشد یا بار یکی از لاستیکها از دیگری کمتر باشد وارد عمل می گردد هرگاه مثلا چرخی در سطح متفاوت زمین یخ زده قرار گیرد و چرخ دیگر در سطح خشک در این حال چرخ با اصطحکاک کم تا دو برابر دور جعبه هوزینگ می گردد در حالی که چرخ دیگر حرکتی ندارد و در این حال وسیله نقلیه قدرت حرکت را نخواهد داشت زیرا نیروی اصطحکاک موجود در چرخ در حال بکسواد کافی برای اتومبیل نیست برای این گونه موارد در بعضی از وسایل نقلیه سنگین از قفل کن دیفرانسیل استفاده می کنند قفل کن دیفرانسیل دو پلوس را با یکدیگر یک پارچه می کند و اتومبیل را در مکان برفی و غیره ممکن می سازد

گفت و گو با بانوی راننده اصفهانی؛

گفت و گو با بانوی راننده اصفهانی؛

اگر دوباره به دنیا بیایم باز هم راننده اتوبوس می شوم

بانویی که از بچگی عاشق اتوبوس بوده و هیچ وقت ترسی از ماشین سنگین نداشته است.

 با اینکه سن و سال زیادی ندارد اما ۳ سال است به آرزویش رسیده و حالا راننده اتوبوس مسافر بری شده است شغلی که با تمام وجودش از آن حرف می زند و قصد ندارد هیچ وقت بازنشسته شود.

زینت ناظمی سی ساله یکی از همان معدود زنانی است که نه به خاطر معیشت و گذران زندگی بلکه به خاطر علاقه کودکی اش کار رانندگی اتوبوس را انتخاب کرده و به قول خودش اگر باز هم به دنیا بیاید حتما دوباره راننده اتوبوس می شود.

این روزها کمتر پیدا می شوند بانوانی که شغلی را از صمیم قلب و تنها از روی علاقه انتخاب کرده باشند و آنرا ادامه بدهند هدایت اتومبیل های سنگین و پذیرفتن مسوولیت جان چندین مسافر از همان مشاغلی است که بانوان کمتر به آن تمایل پیدا دارند و شاید ورودشان به این شغل چندان دوام نداشته باشد.

اما خانم ناظمی وقتی از علاقه اش می گوید مشخص است جزو بانوانی است که رانندگی برایش مانند قرص های نیرو زا عمل می کند و پس از برگشتن از هر سرویس کاری با انرژی و انگیزه بیشتر به امور خانه رسیدگی می کند.

با این راننده خانم که قصد ندارد هیچ وقت از این کار بازنشسته شود به گفت و گو نشستیم تا از داستان راننده شدن و علاقه اش ،از سختی ها و لذت های این کار برایمان بگوید.

حیا: از ماجرای راننده شدنتان برایمان بگوید و اینکه چند سال است مشغول فعالیت هستید؟
دو سال هست که رانندگی اتوبوس را بر عهده دارم اولین سرویس هایی که داشتم از جاده خوزستان شروع شد و بعد شیراز،مشهد و حالا هم به صورت ثابت مسافران تهران را به مقصد می رسانم.
از همان کودکی با وجود اینکه پدرم به شدن مخالف این بود که خانم ها پشت فرمان اتومبیل بنشینند من رانندگی را خیلی دوست داشتم به خاطر همین عقیده هیچ وقت از طرف خانواده حمایت نشدم اما یکی از دوستانم همیشه پا به پای من آمد و همراهم بود تشویق های همسرم هم بی تاثیر نبود.

حیا: حالا چرا راننده اتوبوس مسافر بری سخت نیست رفت و آمد بین شهرهای مختلف خستگی،گرما سرما آزار دهنده نیست؟
قبل از این، مربی آموزشگاه رانندگی بودم اما نمی خواستم برای همیشه در این شغل بمانم در حالی که می خندد ادامه می دهد شاید باورتان نشود اما من رانندگی اتوبوس را صرفا به خاطر خود اتوبوس دوست دارم از علاقه ای که به این خودرو دارم هرچه بگویم کم است همین علاقه باعث ماندگاری من در این شغل شد و حاضر به عوض کردنش نیستم.
قبول دارد که هر شغلی سختی های خودش را دارد اما وقتی علاقه باشد چیزی سخت نیست علاوه بر آن به نظر من شغل ناممکنی برای خانم ها نیست کار کردن با اتوبوس اصلا سخت نیست اگر دوست داشته باشند.

حیا: همسر و فرزندانتان با این شغل مشکلی ندارند؟ به وظایف همسری و مادری با این شغل لطمه نمی خورد؟
شغل همسرم آزاد است و هیچ مشکلی با کار من ندارد برای رسیدن به این مرحله همراهم بوده است.
وظایف خانه داری را هم کنار شغلم انجام داده ام باید هم مادر باشی و هم یک راننده اما دلیل نمی شود به خاطر نوع شغل تمام ظرافت های زنانه نادیده گرفته شود من با همان ظرافت کارهای منزل و دو فرزندم را هم انجام می دهم و به قول معروف اخلاق مردانه پیدا نکرده ام.
اما خوب بسیاری از همکارهای خانم شب و روزشان شده کار با اتوبوس و قبول سرویس این باعث شده تا از کار منزل بزنند و آنطور که باید از زندگی شخصی خودشان لذت نبرند.
دوست دارم به خیلی از خانم های همکارم بگویم می شود در کنار رانندگی ظرافت داشت و وظایف خانه را هم به خوبی انجام داد.

حیا:به فضای اتوبوس برویم وقتی مسافران یک راننده خانم را می بینند که پشت رول می نشیند و قرار است آنهارا چندین کیلومتر ببرد چه عکس العملی نشان می دهند؟
عکس العمل ها جالب است بیشتر همه تعجب می کنند یکی دو ساعت اول همه کنجکاو هستند که ببینند چه می شود یک جورهایی همه سرها وسط اتوبوس است و چشم ها به راننده اما بعد از یکی دو ساعت همه خوابشان می برد و تهران پیاده می شوند.
توریست های خارجی برایشان خیلی جالب است و تعجب می کنند که در ایران زنان راننده وسایل حمل و نقل سنگین باشند با هیجان حرف می زنند و عکس می گیرند ما هم همکاری می کنیم که بدانند درایران محدودیتی نیست رانندگی ماشین های سنگین برای زنان در اروپا عادی است.

حیا: تا حالا در جاده به مشکلی برخورده اید که نتوانید حل کنید؟
نه مشکلی که نتوانم حل کنم پیش نیامده الان اتوبوس ها قدیمی نیستند ماشین های جدید کامپیوتری هستند و خیل وقتها راننده های مرد هم از بعضی موارد مطلع نیستند برای رسیدگی به آنها یک نفر همیشه در سرویس ها هست اما نهایت مشکل ترکیدگی لاستیک و یا پنچر گیری بوده که خودم انجام داده ام.

حیا: چرا رانندگی جاده را یک شغل مردانه می شناسند به خانم ها توصیه می کنید راننده شوند؟
به نظر من مردانه نیست،ما خودمان شغل ها را دسته بندی می کنیم اما شاید به این خاطر که جا افتاده مرد ساخته شده برای کار بیرون از خانه و یا به خاطر بی خوابی هایی که دارد و خستگی ها و موارد این چنین اما از نظر من مرد و زن برابر اند تعداد زن هایی که توانایی و جرات کارهای این چنین را دارند کم نیست من به آنهایی که واقعا علاقه به این کار دارند پیشنهاد می دهم وارد عمل شوند اما اگر از سر اجبار باشد زود میدان را خالی می کنند،سریع عصبانی می شوند و چیزی جز خستگی برایشان ندارد.

حیا: بزرگترین توانایی یک راننده خانم که با ماشین های سنگین کار می کند چه چیزی هست؟
اعتماد به نفس و جرات کار با ماشین سنگین و سرعت عمل بزرگترین توانایی یک خانم راننده هست تا بتواند در موقع مناسب و یا لحظه حساس تصمیم به موقع بگیرد خیلی از خانم ها اصلا فکر نشستن پشت فرمان این اتوبوس ها را هم نمی کنند چون فکر می کنند کنترل اتوبوس و یا هر ماشین سنگین دیگری سخت هست ولی به نظر من کاملا بر عکس است.

حیا: اگر یک روز پسر و دخترتان بخواهند راننده اتوبوس و جاده شوند مشکلی ندارید؟
اصلا دوست ندارم پسر و دخترم وارد این حرفه بشوند یک مادر نمی تواند شب بخوابد در حالی که بچه هایش با فرمان و دنده و در دل جاده سر و کار دارند ترجیح می دهم به علاقه های خودشان بپردازند به نظرم هیچ کدامشان این کار را انتخاب نمی کنند.

حیا: مشکلات بانوانی که شغلی مثل راننده اتوبوس دارند چیست؟
از دیدگاه خودم هیچ مشکلی وجود ندارد چون فقط به خاطر علاقه وارد این کار شدم اما وقتی با خانم های همکار روبرو می شوم تا الان هیچ کدام این علاقه من را نداشته اند و به همین خاطر خیلی چیزها آزارشان می دهد اینکه ایرادی از کارشان بگیرند و یا برخوردهایی که می بینند باعث دلسردیشان شده است و خیلی ها کلا کار را رها می کنند.

حیا: از برخوردهایی که با شما شده برایمان بگویید؟
خوب خیلی وقتها ما با رانندهای آقا مقایسه می شویم و خیلی ها صرفا چون یک خانم راننده است به کوچکترین مسائل ایراد می گیرند و حتی برخی از مسافران حاضر به سوار شدن و مسافرت با یک راننده خانم نیستند و بلیطشان را پس می دهند چندین بار اتفاق افتاده به همین راحتی…
اما برای من برخورد آقایون مهم نیست اما اگر خانمی اینطور برخورد کند دلخور می شوم چون کسی که خودش جرات انجام کاری را ندارد نباید ایراد بی مورد بگیرد.

حیا: در طول این دو سال خاطرات تلخ و شیرینی که در ذهنتان مانده برایمان بگوید.
خاطره شیرین برخورد مسافران در هر سفر است و پایان سفر و رضایت و لبخندی که بر لب دارند
و خاطر تلخ مربوط به اوایل کارم و زمانی که سرویس مشهد داشتیم و یکی از همکاران آقا که میشناختم به فاصله ۱۰ دقیقه جلوتر از من در حرکت بود در حرکت بودیم که ناگهان با اتوبوس چپ شده همکارم برخورد کردم و بسیاری از مسافران که آسیب دیده بودند و یا فوت شده بودند راننده و کمک راننده هم فوت شده بودند خیلی دردناک بود هیچ وقت فراموش نمی کنم.

حیا: و آخرین کلام…
آدم ها درهر کاری که عشق بهش داشته باشن موفق هستن حتی اگه سخت ترین کار دنیا باشه زن و مرد هم نداره فقط باید هر کسی توانایی های خودش رو باور کنه…
و اینکه امیدوارم همه راننده ها همیشه مسافرانشون رو سلامت به مقصد برسوند…

گفتگو باراننده اتوبوس بین شهری ومالک اتوبوس ولوو بی9

سلام وخسته نباشید خدمت تمام رانندگان به خصوص رانندگان اتوبوس بین شهری گفتگومابا اقای جلالی مالک اتوبوس ولووبی9 

سلام اقای جلالی چندسال دراین حرفه مشغول به فعالیت هستید؟

من دراین حرفه به مدت 20سال فعالیت دارم وازسن 24سالگی گواهینامه پایه یک راگرفتم ودراین حرفه روی اوردم به دلیل علاقه شدیدی که به اتوبوس بین شهری داشتم

علاقه شما چه طور نسبت به اتوبوس ایجاد شد؟

من پدرمرحومم دراین حرفه وشغل فعالیت داشت واز اتوبوس داران قدیمی بودند ومن تورکاب اتوبوس فعالیت داشتم فقط زمانهایی  که تعطیلات مدارس بود به خاطراینکه مادرم مخالف بود من راننده بشوم وهمیشه میگفت بایددرس بخوانم دکترمهندس بشوم

 تحصیلات شما تاچه مقطعی است اقای جلالی؟

من فوق دیپلم دارم وبه خاطر عشق وعلاقه به اتوبوس دیگر درس نخواندم

ازخاطرات  خوش کاریتان خاطره شیرین به یاد دارید؟

بله من زمانی که گواهینامه گرفتم باعنوان راننده بااتوبوس پدرم شروع به فعالیت کردم وپدرم یک راننده شوخ طبع و خوش اخلاق به قول معروف همه فن حریف داشت  این بنده خدا راننده عینکی بود وداشت چایی میخورد ودیدم برف پاکن راروشن کرد درحالی که باران برف نمی امد وپرسیدم چرا برف پاک کن را روشن کردی گفت نمیبینی بارون شیشه رو خیس کرده یک دفعه صدا خنده من واطرافیانم باشنیدن این حرف بلند شد درحالی که چایی میخورد شیشه عینکش بخارکرده بود و این بنده خدا فکرکرد که دارد باران می بارد

ازمیان اتوبوسهای بین شهری کدام محصولات اتوبوس رابیشتردوست دارید؟

 اتوبوس ولوو بی 9برای مسافران درردیفهای اخر هم ازصدای موتور شاکی نیستند من به حقوق مسافرهایم احترام میگذارم ولوو بی9واقعااتاق نرم راحتی دارد ازجمله دارای سیستم تعلیق بسیار خوب وصدای نرم ودلنشین موتور وگیربکس این اتوبوس

اقای جلالی توصیه شما به جوانان تحصیلکرده که علاقه به شغل رانندگی اتوبوس رادارند چیست؟

اگربعدگذشت تحصیلات دانشگاهی بازهم علاقه به این حرفه داشتند یعنی واقعا عاشق اتوبوس هستند واین افراد بادانستن سختی وخوشی های این شغل میتوانندجزافراد موفق باشند دراین حرفه باتوجه به این که تحصیلات از خیلی لحاظ طرز تفکرادم راعوض میکند مثلا یک جوان دارای تحصیلات لیسانس درفلان رشته مهندسی یعنی این که یک مهندس راننده اتوبوس هست وبا یک ادم باداشتن تحصیلات پایین تر خیلی تفاوت دارد

اگر پسر شما بخواهد دراین حرفه فعالیت کند شما مخالفت ندارید؟

اگر بعد از گذشت تحصیلاتش هم چنان علاقه داشت مخالفت ندارم وپسرهایم علاقه شدیدی به اتوبوس دارند

اقای جلالی سخن شما برای جوانان چیست به عنوان یک دوست یک پدر؟

توصیه من به جوانان این هست که چشمشان دنبال مال پدرشان نباشدو با عزم واراده وتصمیم منطقی خودشان شغل وحرفه مورد نظرشان را انتخاب کنند(فرزند هنر باشید نه فرزند پدر که فرزند هنر زنده کند نام پدر را)ازشما به دلیل وبلاگ خوبتان کمال تشکررادارم

آرزوی موفقیت برای آقای جلالی وتمام رانندگان دراین حرفه راداریم

چگونه عمر خودرو را بالا ببریم?

چگونه عمر خودرو را بالا ببریم

خودروها در جاده به طور متوسط 10.8 سال عمر مفید دارند. میانگین سفر در هر سال حدود 24 هزار کیلومتر است. البته ماشین ها و کامیون هایی که این روزها تولید می شوند از نظر مهندسی و مواد کاربردی بسیار بهتر از چند سال قبل هستند. اما با همه اینها برخی دوست دارند استفاده بیشتری از ماشین خود داشته باشند و در ضمن، رینگ و موتور آن نیز قابل اعتماد باشد. برای اینکه  ماشین 400 هزار کیلومتر بیشتر عمر کند راهکارهای ساده ای وجود دارند و با رعایت آنها می توان به نتیجه دلخواه دست پیدا کرد.

1. مکانیک خوب پیدا کنید و همیشه پیش او بروید
مکانیک هم مانند پزشک خانوادگی است. رابطه طولانی مدت داشتن با مکانیک به نفع ماشین شما است زیرا او دیگر همه دردهای ماشین را می داند و می داند چه تعمیراتی روی آن انجام شده است. مکانیک های متفرقه بیشماری در سطح شهر وجود دارند اما اگر یک نمایندگی ثابت پیدا کنید بسیار برایتان بهتر است. مکانیک های نمایندگی های برندهای مختلف چون همه روز روی یک برند مشخص کار می کنند، تخصص بیشتری در کار خود دارند. بعلاوه، آنها به قطعات فابریک ماشین دسترسی سریع تر و مطمئن تری نیز دارند. اطلاعاتشان نیز به روز و به لحظه است.

2. با آرامش رانندگی کنید
هر چه بهتر با ماشین خود رفتار کنید، ماشین بیچاره نیز بیشتر عمر می کند. سعی کنید همه قسمت های ماشین رابه طور دایم چک کنید تا مشکلی نداشته باشد. ترمزها، ساسات و بدنه همه باید در بهترین حالت خود باشند. سعی کنید باآرامش رانندگی کنید و لازم نیست خشم خود از ترافیک را سر ، فرمان، دنده و داشبورد  ماشین خالی کنید.

3. همیشه روغن ماشین را چک کنید
موتورهای ماشین های مدرن به گونه ای طراحی می شوند که حتما باید روغن های سبک برای آنها استفاده کرد تا کارکرد و مصرف سوخت مناسبی داشته باشند. مالک خودرو باید بداند ماشین او چه موتوری دارد و چه نوع روغنی برای آن مناسب است. اصولا بین 5 هزار تا 11 هزار کیلومتر باید روغن ماشین را عوض کرد. لازم نیست تند به تند روغن را عوض کنید اما فراموش نکنید دیرتر از آنچه کارخانه برایتان مشخص کرده است این کار را انجام ندهید. همیشه وقتی بنزین می زنید روغن را نیز چک کنید تا بالا باشد. فقط اینکه میان هر تعویض روغن می توانید 5 هزار کیلومتر رانندگی کنید، دلیل نمی شود خودرو روغن بیشتری مصرف نکرده باشد.

4. ماشین را در سایه پارک کنید
تابش های فرابنفش باعث کمرنگ شدن رنگ بدنه، پوسیدگی تودوزی اتومبیل و خراب شدن چراغ های جلوی ماشین می شوند. پلاستیک های اتاق خودرو زیر گرمای آفتاب خشک می شوند. ماشین را همیشه در پارکینگ یا زیر سایه پارک کنید. یا اگر جای پارکی در سایه پیدا نکردید از سایه گیر سراسری برای شیشه جلوی ماشین استفاده کنید. البته همیشه هم ماشین را زیر سایه درختان پارک نکنید زیرا شیره درخت یا فضولات پرندگان نیز باعث خوردگی و از بین رفتن رنگ بدنه می شود.

5. سیستم خنک کننده ماشین باید خنک بماند
لوله سیستم خنک کننده ماشین، استفاده دشواری دارد. خراب شدن سیستم خنک کننده می تواند منجر به خرابی موتور شود. ساختار آلومینیومی و بسته موتورهای جدید نمی تواند به طور مکرر انبساط‌ بخار آب‌ یا گاز در سیلندر موتور که در نتیجه گرمای بیش از حد است را تاب بیاورند. بنابراین، شلنگ رادیاتور و بخاری را به طور مرتب چک کنید و پس از 240 هزار کیلومتر آنها را تعویض کنید. در این حالت خوب است پمپ آب را نیز عوض کنید. البته آن را در زمان سرویس تسمه تایم انجام دهید.

 6. سرویس تسمه تایم را به موقع انجام دهید
بله، تعویض تسمه تایم هزینه زیادی دارد اما اگر این کار را در موعد خود انجام ندهید می تواند به آسیب های جدی در موتور منجر شود. بهترین زمان برای تعویض تسمه تایم بعد از 160 هزار تا 200 هزار کیلومتر است. از آنچه که تسمه تایم اغلب پمپ خنک کننده را پیش می راند بسیار منطقی است در همین زمان این پمپ را نیز عوض کنید. 

7. باهوش و با تدبیر باشید
مسافرت های طولانی برای ماشین بهتر است. در سفرهای کوتاه داخل شهری، موتور به اندازه کافی گرم نمی شود تا میعان گاز لازم برای میل لنگ و اگزوز را درست کند. در نتیجه آب در آنها جمع می شود و استهلاک ماشین بالا می رود. مهندسین مکانیک این اتفاق را چرخه غلط می نامند و اعتقاد دارند سفرهای کوتاه داخل شهری باعث کوتاه شدن عمر موتور می شوند. این چرخه باطل برای روغن ماشین به ویژه در هوای سرد بسیار ضرر دارد. اگر ناگزیر به استفاده از ماشین در مسیرهای کوتاه هستید، دست کم مسیرهای بزرگراه و اتوبان را انتخاب کنید تا دمای ماشین به اندازه لازم برسد.

8. گرم کردن ماشین پیش از حرکت
در زمستان بسیار خوب است پیش از حرکت، اجازه دهید کمی موتور گرم شود. این کار باعث می شود تا روغن در موتور و ترمزها به دمای لازم برسد. یک دقیقه برای این منظور کافی است. بیشتر از این زمان فقط باعث سوخت بیهوده بنزین می شود. در هواهای بسیار سرد – صفر درجه و زیر صفر درجه – اگر سفر شما واجب نبود از آن چشم پوشی کنید. استارت در این هوا برای موتور و باتری سخت است؛ گریس سفت می شود و لوله و شلنگ ها یخ می زنند.

 9. تمیز نگه داشتن خودرو
فضولات پرندگان و شیره درختان باعث از بین رفتن رنگ بدنه می شود. گل و خاک باقی مانده در گلگیرها نیز رطوبت را در خود نگه می دارند و موجب پوسیدگی می شوند. نمک جاده نیز از دیگر دشمنان اصلی خودرو است. اگر از زنجیر چرخ در زمستان استفاده می کنید حتما نمک های موجود را از تایر و رینگ بشویید. ماشین را زیر آفتاب مستقیم یا هنگامی که هنوز گرم است، نشویید.

10گازوییل خوب بزنید
همیشه سعی کنید بنزین خوب به ماشین بزنید. برخی از پمپ های گازوییل خوبی ندارند و باید با دقت این مساله را تشخیص دهید. هر چند وقت یکبار بد نیست بنزین خالص و سوپر بزنید.

11. جنس تودوزی باید خوب باشد
صندلی ها و تودوزی ماشین نیز بخشی از کیفیت و عمر خودرو را تشکیل می دهند. کاورهای قابل تعویض صندلی ها را می توان  به راحتی تعویض کرد و شست. به طور مثال، اگر قهوه، چای یا سس روی صندلی بریزد دیگر نگرانی برای کثیف ماندن آنها وجود ندارد. شاید روکش چرم شیک و باکلاس به نظر برسد اما باید خیلی بیشتر از روکش های معمولی مراقب آنها باشید. کفی های فابریک ماشین را نیز می توانید با انواع بسیار ضخیم که می توانند آب و کثیفی را بیشتر در خود نگه دارند، تعویض کنید.

12. علایم و چراغ های داشبورد را نادیده نگیرید
وقتی چراغی شبیه موتور روشن می شود یعنی مشکلی در موتور ایجاد شده است که باید به آن رسیدگی کنید. یا چراغ روغن به شما گوشزد می کند باید آن را تعویض کنید. به این علامت ها بی توجه نباشید.

دوربین اتوبوسی محصولات عقاب افشان

تقدیم به عاشقان اتوبوس ومحصولات oghabافشان

سال95

سلام به دوستان سال 1395به همگی عاشقان اتوبوس وتمام هموطنان عزیز مبارک (هرروزتان نوروز نورزتان پیروز)

457بین شهری

ازنمای عقب

مشاغل رانندگی

یک خسته نباشید به رانندگان غیوروشیرزنان ایرانی که به خاطر مشکلات مالی راهی جاده پرپیچ خم زندگیشان میشوند

حوریه، کمک راننده اتوبوس ترانزیت
سفر خانوادگی در جاده ها
حوریه لیسانسیه زبان آلمانی، هم اکنون کمک راننده است اما آرزو دارد روزی پشت فرمان اتوبوس خودش بنشیند
سهیلا  بیگلرخانی
012648.jpg
حوریه فارغ التحصیل زبان آلمانی است. او به جای ادامه تحصیل ترجیح می دهد کمک راننده پدرش باشد. آرزوی بزرگ او داشتن یک اتوبوس است که مال خودش باشد.
 

قشنگ ترین لحظات رانندگی شب است. وقتی که همه خوابند و راننده بیدار. آن موقع آدم با خدای خودش تنها می شود. من همیشه در این شب ها از خدا می خواهم، مرا شرمنده این ۴۰ نفر نکند
نام: حوریه، نام خانوادگی: قصری، متولد: تهران، سال: ۱۳۵۵، تحصیلات: لیسانس مترجمی زبان آلمانی، شغل: راننده اتوبوس.
جثه جمع و جورش را روی صندلی اتوبوس و پشت فرمان بزرگ جابه جا می کند و می گوید: «راننده باید عاشق سفر باشد وگرنه شغل طاقت فرسایی است.»
تصمیم بزرگ 
یکی دو سال قبل بود که حوریه تصمیم گرفت گواهینامه پایه یک خود را بگیرد و به عنوان راننده کمکی در کنار پدرش مشغول به کار شود. این تصمیم خیلی زود عملی شد و او درست ۱۰ روز پس از گرفتن گواهینامه و دفترچه خروج از کشور رانندگان، هدایت اتوبوس پدرش را به عهده گرفت. پدر و دختر بیشتر به سفرهای خارجی می روند، سوریه، ترکیه و..... و دوباری هم کربلا. حالا رانندگی شغل حوریه است. البته در خانواده ۶ نفری قصری تنها او نیست که شغل پدر را دنبال کرده، برادر کوچکترش حبیب میهماندار اتوبوس و فرزند بعدی حدیث هم در اغلب سفرها همراه پدر و خواهر و برادر، اگر این سفرها با کلاس های دانشگاه او تداخلی نداشته باشد. امیرحسین فرزند چهارم نیز در تعطیلات عید و تابستان به همراه مادر راهی سفرخانوادگی می شود. گویا بیش از رانندگی، عشق سفر در میان خانواده قصری ارثی است.
اول همه سکوت می کنند. بعد تشویق 
رفتار و سکنات حوریه آشکارا تحصیل کردگی او را حکایت می کند. رازی در کار نیست. حوریه مثل هر دختر دیگری بعد از دیپلم در کنکور شرکت می کند و بعد می شود دانشجوی رشته زبان آلمانی. تحصیلاتش که به پایان می رسد، اول سراغ لیدری تور می رود و بعد مدتی هم مربی پایه دو رانندگی. بعد از آن به شغل پدر رو می آورد. حکایت دوره آموزشی پایه یک نیز برای حوریه مثنوی هفتاد من کاغذ است. افسران، هم از تصمیم او متعجب می شوند و هم تشویقش می کنند. «برایشان جالب بود. چون هم سنم کم بود و هم ریزه میزه بودم. تنها خانم آن دوره من بودم.»
اعتراف کنید، برای شما هم جالب است. شاید شما هم اگر سوار اتوبوس قصری پدر شوید و حوریه را پشت فرمان ببینید. مثل بقیه مسافران، از شدت تعجب سکوت کنید. می گوید: «واکنش مسافران تقریبا همیشه یک جور است. اول تعجب می کنند و همه ساکت می شوند. بعد از مدتی یک صدا صلوات می فرستند و با دست زدن تشویقم می کنند.»
گو اینکه رانندگی حوریه برای خانم ها جالب تر است و بیشتر او را تشویق می کنند. « بعضی وقت ها خانم های مسافر یواشکی از من می خواهند به جای پدرم پشت فرمان بنشینم.» مادر او با لحنی مبالغه آمیز به مهارت دخترش در رانندگی افتخار می کند: «وقتی او پشت فرمان است، من احساس آرامش بیشتری می کنم.» و پدر با خنده درپی جواب می آید که «دست شما درد نکنه خانم.» حوریه میانه را می گیرد و رو به من توضیح می دهد: «پدرم خیلی باتجربه است. آدم های باتجربه نترس ترند. من آهسته تر و با احتیاط تر رانندگی می کنم. بعضی وقت ها پدرم می گوید: «خجالت نمی کشی اینقدر یواش می روی؟»
مادر دلش می خواهد از سختی های دختر برای گرفتن گواهینامه رانندگی پایه یک بگوید: «دست هایش درد می گرفت، بعضی وقت ها از شدت درد گریه می کرد. دنده و فرمان برای او زیادی سنگین و بزرگ بود، آن موقع هم عادت نداشت.»
خانواده ها راحت ترند
دیدن مردمی که خودروهای خود را متوقف می کنند و در حاشیه جاده به تماشای رانندگی حوریه می ایستادند، برای او عادی شده. حتی شهرتش در میان رانندگان ترکیه. یکبار وقتی راهی قم بود، به محض آنکه جای پدر نشست فریاد اعتراض پیرمردی به هوا خاست. او می خواست میانه راه پیاده شود. بالاخره واسطه گری چند مسافر، پیرمرد را به روی صندلی نشاند و سر آخر هم پیرمرد راضی از رانندگی دخترجوان، او را از تشویق خود بی نصیب نگذاشت. سفرهای قصری دختر، تنها برای او خاطره انگیز نیست. «مسافران، مخصوصا خانواده ها خیلی در این سفرها راضی اند. چون ما خانوادگی سفر می کنیم. مشتری های خیلی خوبی داریم. یکبار وقتی خسته بودم و صبحانه نخوردم، خانم های مسافر، در راه برایم لقمه می گرفتند و اصرار می کردند بخورم.»
دو برابر همکارانم حقوق می گیرم 
قصری دختر از قصری پدر حقوق می گیرد، آن هم دو برابر حقوق معمول راننده های کمکی. اما پدر راضی است. «راننده های غریبه خیلی دردسر دارند, به خصوص در سفرهای خارجی. لجبازی می کنند. فرمانپذیری ندارند، اما با دخترم راحتم. یک اتاق می گیرم. با هم به گردش می رویم... گذشته از این چون حوریه زبان بلد است، در خارج از کشور مشکل نداریم.»
امتیازات زن بودن 
زن بودن امتیازاتی هم برای راننده جوان ما داشته، مثلا وقتی یک بار از میان خیابان های شهر عبور می کرده، پلیس به او ارفاق کرده و جریمه اش نکرده است. «وقتی برای گرفتن دفترچه خروج رانندگان مراجعه کردم، برای مسوولان خیلی جالب بود، می گفتند۱۰،سال قبل هم یک خانم دفترچه خروج برای تریلی و کامیون گرفت، اما برای اتوبوس این اولین بار است.»
برای سردار نوروزی هم شغل این دختر جوان آنقدر جالب بوده که بگوید: «حتما وقتی با همسر آینده ات دعوایت بشود, او را با ریتاردر (ترمز مغناطیسی اتوبوس) می زنی.»
دو ماه معطلی 
قرار بود خیلی زودتر از اینها گزارش حوریه را تهیه کنم, اما اتوبوس توی خانواده قصری برایشان کم دردسر نداشت. پدر اتوبوس کهنه اش را از رده خارج می کند و اتوبوس نو می خرد با ماهی ۹۸۰هزار تومان قسط تا راحت تر به سفرهای خارجی برود. آخر بهار  وقتی که کار رانندگان اتوبوس رونق می گیرد, مشکلی برای گارانتی اتوبوس پیش می آید و کارخانه تولیدکننده درست دو ماه اتوبوس را در پارکینگ تعمیرگاه مجاز تهران متوقف می کند. درست است که دادگاه به نفع قصری ها رای داده، اما خسارت دو ماه تعطیلی کار, گمشده ای است که معلوم نیست چه کسی آن را پرداخت می کند.
حوریه چنان با اتوبوس اخت شده که می گوید: «این دو ماه دلم برای اتوبوس تنگ شده بود.» خانواده قصری مشتری های پای ثابت خود را در این دو ماه از دست داده اند، اما امیدوارند همین یک ماه باقیمانده بتواند، اقساط عقب افتاده آنان را تامین کند.
یک شغل پردردسر
012651.jpg
وقتی برای گرفتن دفترچه خروج رانندگان مراجعه کردم، برای مسوولان خیلی جالب بود، می گفتند،ده سال قبل هم یک خانم دفترچه خروج برای تریلی و کامیون گرفت، اما برای اتوبوس این اولین بار است 

«رانندگی شغل خسته کننده ای است.» این را حوریه می گوید. سر درد دلش باز می شود. پدر از سال ۱۳۴۶ رانندگی می کرده، اما حتی حالا هم اگر یک روز مریض شود، خبری از حقوق و مرخصی و بیکاری نیست. «بار مسوولیت ۴۰ نفر به دوش راننده است، اما نه بیمه می شود و نه تامینی دارد. برای رانندگانی که مالک اتوبوس نیستند، وضعیت مشکل تر است. اگر اتفاقی بیفتد، همه یقه راننده را می گیرند.»
اما جذابیت سفر تحمل این مشکلات را برای حوریه ساده کرده، غیر از اینکه او کارگر پدر است و بالطبع شرایط بهتری دارد. « سفرهای زیارتی را بیشتر دوست دارم. آدم حس خاصی دارد.» یکباره انگار چیزی را فراموش کرده باشد، اضافه می کند: «قشنگ ترین لحظات رانندگی شب است. وقتی که همه خوابند و راننده بیدار. مبارزه با خواب بسیار سخت است و خود عالمی دارد. آن موقع آدم با خدای خودش تنها می شود. من همیشه در این شب ها از خدا می خواهم، مرا شرمنده این ۴۰ نفر نکند.»
مادر که گویی در همه لحظات همراه دختر و پدر بوده، اضافه می کند: «بعضی شب ها هر یک ربع به یک ربع جایشان را با هم عوض می کنند. تا خوابشان نبرد.»
آرزوی استقلال 
آرزوهای یک دختر راننده، شنیدنی است. «دلم می خواهد مستقل شوم. اتوبوس بخرم. هرچند با پدر بسیار راحتم، اما دلم می خواهد یک اتوبوس از خودم داشته باشم و روی اتوبوس خودم کار کنم.» می داند که شاید به این زودی ها به این آرزو نرسد، اما امیدوار است که به خاطر جسارتش، برای او تسهیلات بیشتری فراهم شود. تااینجای ماجرا که دختری روی اتوبوس پدرش و همراه او کار کند، شاید چندان غیرقابل باور نباشد، اما تصور استقلال حوریه با میهماندار و کمک راننده ای غریبه حتی برای من هم دشوار است. چیزی که گویی خودش هم چندان به آن فکر نکرده. شاید اول منتظر استقلال کاری است، بعد برنامه ریزی برای مسایل آن.

ستون ما
آینده  روشن
همه چیز اتفاقی بود. نمی  دانستیم که صفحه بندی این صفحه مصادف می  شود با فردای روز زن، روز مادر؛ از بابت این اتفاق خوشحالیم.
امروز ۱۸ مرداد ماه سال ۱۳۸۳ است. اگر در گذشته ای نه چندان دور امنیت زنان در ادارات برایمان جالب و بدیع بود ،امروز بهانه های دیگری بابت خوشحالی از وضعیت زنان در فعالیت های اجتماعی داریم و این «امروز»، سال هاست -که آغاز شده. چرا که از جمعیت ۶۶ میلیون و ۴۸۰ هزار نفری کشورمان ۳۲ میلیون و ۶۸۵ هزار نفر آن را زنان تشکیل می  دهند.
امروز نشست خانه نشینی زنان که شاید در گذشته خودشان هم به آن تمایل نشان می  داند- به فراموشی سپرده شده و زنان متقاضیانی مهارت دیده و دارای تحصیلات عالیه هستند که بیش از ۵۰ درصد ظرفیت دانشگاه ها را به خود اختصاص داده اند.
همه این آمار نشان از آن دارد که در آینده ای نه چندان دور تعداد زنان متخصص کشورمان حداقل برابر با مردان خواهد شد و این یعنی تغییر موازنه در جامعه ایرانی که در سال های نه چندان دور کفه اش به سمت مردان سنگینی می کرد.
طبیعی است که هر تغییری برای به نتیجه رسیدن، نیاز به ایجاد فضای لازم داشته باشد. رقابت زنان در فعالیت های اجتماعی با مردان اتفاق خوش آیندی است که قطعا با برنامه ریزی دقیق، شکوفایی جامعه را در پی خواهد داشت.
اگرچه نیمی از جمعیت کشورمان را زنان تشکیل می  دهند اما هنوز حضور زنان در چرخه اقتصادی کشور فقط۱۳ درصد و نرخ بیکاری سنین ۱۵ تا ۲۴ سال آنان۹/۷۱ درصد است.
امروز بسیاری از نیروهای کار گاه های تولیدی را زنان تشکیل می  دهند. زنانی که متاسفانه از امنیت شغلی و خدمات رفاهی کم بهره بوده وتنها به عنوان نیروی کار ارزان از آنها نام برده می  شود.
ارایه آمار کاهش مرگ و میر در بین زنان و بالا رفتن بهداشت خانواده شاید خبر مسرت بخشی باشد اما تنها ارایه آمار نمی  تواند زنان ایرانی را راضی کند. آنچه که امروز زن ایرانی در پی آن است اشتغال و ایجاد امنیت برای کار و زندگی است و همچنین به رسمیت شناخته شدن این نیروی بزرگ چه در عرصه سیاسی و چه در عرصه اقتصادی از سوی سیاستمداران.
به نظر می  رسد این نیاز امروز جامعه زنان ایران به دست خودشان در حال برآورده شدن باشد. نکته جالب این است که مردان ایرانی هم امروز آمادگی یاری رساندن به زنان برای پیشرفت های اجتماعی و ایجاد رقابت مفید در عرصه های مختلف را دارند. در واقع، وقوع انقلا ب اسلا می منجر به شکسته شدن سدهای مختلفی شد که مانع حضور زنان در عرصه های مختلف اجتماعی بود. با تشکیل جمهوری اسلا می بود که دیگر خانواده ها از ادامه تحصیل فرزندان دخترشان در سطوح بالا تر از ابتدایی مخالفت نکردند و نیز اشتغال آنان را در ادارات و کارخانه ها، دیگر فساد آور ندانستند. این سرآغازی برای پیشرفت زنان در عرصه های مختلف بود و همین دیروز و امروز با اعلا م نتایج مرحله اول کنکور سراسری بار دیگر این تحول را شاهد بودیم.

ناهید، راننده جرثقیل
012654.jpg
این قبول که تفاوت های جسمی باعث اختصاصی شدن برخی مشاغل برای مردان می  شوند اما گاهی میان زنان کسانی پیدا می  شوند که بنا به اصول خانوادگی و نیازهای موجود به ناچار تفاوت های طبیعی را تحت الشعاع نیازهای خود قرار می دهند؛ آخرین نمونه اش ناهید که راننده جرثقیل است.شاید امروز در هجدهم مردادماه ۱۳۸۳ برای همه ما اشتغال زنان در این کارها غیر منتظره باشد،اما هر چه باشد، غیر ممکن نیست. ناهید نوری تنها راننده زن جرثقیل می گوید:« با وجود اینکه اجتماع ما برخی فعالیت ها را برای زنان مناسب نمی داند، اما در صورتی که زنان نسبت به کار خود علاقه داشته باشند و با تلاش به فعالیت خود ادامه می دهند، احساس رضایت بیشتری نسبت به زندگی خود خواهند داشت.»
ناهید نوری متولد سال ۱۳۴۰، متاهل و دارای دو فرزند است. او اکنون یک گل فروشی را هم اداره می کند و حدود یک سال است که راننده جرثقیل شده. نوری معتقد است زنان جای مردها را تنگ نمی کنند . «در جامعه کنونی فعالیت یک زن به عنوان راننده جرثقیل برای مردم و به خصوص مردان قابل پذیرش نیست، اما به نظر من ورود زنان به عرصه فعالیت های مردانه لزوما مشکل زا نیست و کمی می تواند باعث رونق بخشیدن به این مشاغل شود. قرار نیست که زنان جای مردها را بگیرند، اصولا برخی مشاغل برای مردها مناسب تر هستند، با این حال اگر زنی بتواند در چنین مشاغلی خدمت کند و نیازهای خود و جامعه رابرآورده سازد، نشانه پویایی یک جامعه است. شاید وسواسی که خانم ها در انجام کارهایشان نشان می  دهند، باعث پیشرفت مشاغل صرفا مردانه هم بشود.. مهم فعالیت مفید وحضور مفید در جامعه است.
به نظر می  رسد در شرایط فعلی نگاه مردان به حضور زنان در فعالیت های اجتماعی تغییر کرده باشد.در بسیاری از موارد مردان نه تنها مانع از حضور زنان در عرصه فعالیت های اجتماعی نمی شوند ، بلکه یاور آنها هستند . اما نباید این نکته را از نظر دور داشت که ظرافت و ساختار فیزیکی زنان انجام برخی کارهای سخت را برای آنان دشوار می سازد. از این روست که حضور یک خانم در پشت فرمان جرثقیل غیرمنتظره به نظر می رسد و دست کم با عرف جامعه همخوان نیست

برادران خیامی کار راتوبوس سازی را از کجا آغاز کردند؟

دو جوان بودند که اصرار داشتند به ملاقاتم بیایند، مسوول دفترم گفت مشهدی هستند و برای گرفتن پروانه ساخت اتوبوس آمده‌اند.



نام آنها احمد و محمود خیامی بود. دو جوان ساده‌پوش شهرستانی که رویای اتوبوس‌سازی در سر داشتند و آمده بودند مجوز بگیرند مثل آنها زیاد دیده بودم. پرسیدم چه می‌خواهید و من چه کمکی می‌توانم بکنم؟ گفتند می‌خواهیم کارخانه اتوبوس‌سازی دایر کنیم. گفتم با چه سابقه‌ای؟ با چه سرمایه‌ای؟ با چه توانی؟ گفتند اتوبوس را بهتر از سازنده‌اش می‌شناسیم. از سابقه آنها پرسیدم. گفتند در مشهد گاراژ داریم و اتومبیل و اتوبوس تعمیر می‌کنیم. گفتم تعمیرکار که نمی‌تواند اتومبیل بسازد. گفتند: با تمام زیر و بم اتومبیل آشنا هستیم، اتوبوس را هم به خوبی می‌شناسیم و می‌دانیم ساختن آن سخت نیست. اتاق اتوبوس ساخته‌ایم؛ اما هدف ما ساختن اتوبوس واقعی در خط تولید است. گفتم این کار برنامه و سرمایه نیاز دارد و باید کارخانه واقعی دایر کرد. گفتند ما هم‌چنین برنامه‌ای داریم و می‌خواهیم شبیه اتوبوس‌هایی که در فرنگ می‌سازند تولید کنیم. می‌خواهیم کارخانه بسازیم. گفتم آیا سرمایه دارید؟ آیا می‌توانید به اندازه کافی تولید کنید و بفروشید؟ به خاطر دارم که مسائل را خیلی جدی مطرح کردم و در مورد تفاوت گاراژهای کوچک با خط تولید واقعی صحبت کردم و پرسیدم برای تولید چند اتوبوس توانایی دارید؟ گفتند: اگر هر سال 300 اتوبوس تولید نکنیم، این کار اقتصادی نیست.در این دوره نقدهایی وجود داشت که گاهی مصداق‌هایش درست بود و ما خیلی سعی کردیم مونتاژ و سرهم بندی را از بین ببریم. برای این کار هم ضابطه‌هایی گذاشتیم. مثل اینکه تاکید داشتیم هر کس مجوز فعالیت می‌خواهد باید مشخص کند که چند قطعه از هر کالا را خودش می‌تواند بسازد.
هدف این بود که صنعتگران را تشویق به تحقیق و پژوهش کنیم. مثلا اتوبوس‌ساز موظف بود شاسی را خودش بسازد. سیم کشی‌های داخل اتوبوس را خودش انجام دهد. به هر حال برادران خیامی پس از چند بار رفت و آمد موفق شدند مجوز بگیرند و من هم با نگاه مثبت به آنها مجوز دادم. در این دوره در وزارت اقتصاد نهادی مطالعاتی برای بررسی‌های اقتصادی ایجاد شده بود و یکی از مهم‌ترین افرادی که با من همکاری کرد، دکتر محمد یگانه بود. او سال‌ها در سازمان ملل کار می‌کرد و من با او زمانی که در شرکت نفت بودم، آشنا شدم و خیلی تحت تاثیر حرف‌هایش قرار گرفتم. وقتی به عنوان وزیر اقتصاد انتخاب شدم، از او دعوت کردم و پس از مدتی توانست به ایران بیاید و معاونتی برای بررسی‌های اقتصادی ایجاد کردیم که در آن، بیش از 100 نفر کارشناس اقتصادی به صورت مولف و اقتصاددان کار می‌کردند و شروع کردیم به تهیه و تدوین برنامه‌های مطالعاتی برای اینکه ببینیم اولویت‌های اقتصاد کشور چیست. دنبال این بودیم که زمینه را برای حضور بیشتر بخش خصوصی فراهم کنیم.
در همین دوران با مرد مثبت و اثرگذاری به نام صفی اصفیا در سازمان برنامه مواجه شدم که بعدها تبدیل به بهترین دوست من شد. او از سال 1341 تا سال 1347 رییس سازمان برنامه بود و خیلی در این موارد با من تفاهم نشان داد. ما موفق شدیم از محل درآمدهای نفتی منابع مورد نیاز برای آغاز پروژه صنعتی کردن ایران را به دست آوریم؛ اما برادران خیامی سرمایه خود را دستمایه فعالیت‌های اولیه خود کردند و بعدها از بانک توسعه صنعتی وام گرفتند. مجوز اتوبوس‌سازی برادران خیامی در چنین شرایطی داده شد و بعد با این استدلال که صنایع به هم ارتباط دارند، شروع کردیم به ایجاد صنایعی مثل ذوب آهن، ساخت رادیاتور، صنعت مس، قطعات الکترونیکی و خیلی از صنایع خرد و کلان دیگر. به این ترتیب خودروسازان آن دوره موفق شدند با تیراژ کم، کار خود را شروع کنند؛ یعنی در آغاز برنامه‌ها با چند اتوبوس و چهار نوع کامیون ساده شروع کردند و بعد با کمپانی مرسدس بنز قرارداد بستند که موتورهای دیزل را در ایران تولید کنند. به این ترتیب ایران به کشورهای موفق در زمینه ساخت موتور دیزل پیوست.آن موقع اسدا... علم نخست‌وزیر بود و به اتفاق رفتیم و دیدیم برادران خیامی چند کارگاه ایجاد کرده‌اند که البته نسبت به کاری که در آینده انجام داده‌اند و یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های صنعتی کشور را ایجاد کردند، پیشرفت قابل توجهی نبود.به هر حال برادران خیامی را باید در صف اول پیشگامان توسعه صنعتی در ایران آن دوره دانست. هر چند که این روند بعدها مورد انتقاد برخی روشنفکران قرار گرفت که با قرائت‌های ضدتوسعه، معتقد بودند صنعت شکل گرفته در این دوره، چیزی جز مونتاژ نیست. برای صنعتی شدن احتیاج به این بود که برداشتی کلی در مورد صنعتی شدن داشته باشیم.بحث‌هایی داشتیم که ایران کشوری صنعتی باشد یا مبتنی بر کشاورزی و من همیشه تاکید می‌کردم که ایران نمی‌تواند مبتنی‌بر کشاورزی، موفق عمل کند. برای اینکه زمین خوب نداریم و در زمینه تامین آب به شدت با مشکل مواجه هستیم. در آن دوران اعتقاد من این بود که علاوه‌بر اصلاحات ارضی و توجه به زیرساخت‌های کشاورزی، حتما باید ایران، صنعتی می‌شد. کشاورزی به تنهایی نمی‌توانست وضع ما را بهبود بخشد. به هر حال با وجود چنین فشارهایی برنامه‌ای با سازمان برنامه نوشتیم با این محتوا که چه مقدار رشد صنعتی برای کشور احتیاج داریم. این ایده کلی من و مهندس اصفیاء بود. در وزارت اقتصاد، کل برنامه را در سطح کلان آنالیز کردیم و با سازمان برنامه مذاکره شد و ما به صراحت اعلام کردیم که نیاز به منابع مالی داریم. راستش در سازمان برنامه در ابتدا این نگرش وجود نداشت که ممکن است این طرح به نتیجه برسد؛ اما در نتیجه این سیاست‌ها شرکت‌های بزرگی مثل مجتمع ذوب‌آهن اصفهان، چند کارخانه ماشین‌سازی در اراک و تبریز یک کارخانه آلومینیوم‌سازی در اراک، یک کارخانه ماشین‌سازی و یک کارخانه تراکتورسازی در تبریز و چند مجتمع دیگر با سرمایه‌گذاری مشترک ایرانی و خارجی ایجاد شد

رانندگان اتوبوس برون شهری،همسفران دائمی مخاطرات جاده ای


رانندگان اتوبوس برون شهری،همسفران دائمی مخاطرات جاده ای


لباس تیره رنگ جاده که با یک خط سفید ممتد و در بعضی قسمت ها به شکل خطوط بریده، تزئین شده است، از دور دست مانند مار خوش خط و خالی دیده می شود که چشمان رانندگان به دیدن آن عادت کرده است. علاوه بر پیش رفتن در مسیر جاده پرپیچ و خم زندگی باید در پیچ و تاب جاده هایی که به عنوان مسیر حرکت شان تعیین شده است، بتازند و کالا یا مسافرانی را که مسئولیت سنگین آن ها را برعهده دارند، به سلامت به سر منزل مقصود برسانند.

فرقی نمی کند ظهر داغ و طاقت فرسای تابستان باشد یا شب های سرد زمستان؛ شیر مردان جاده ها در حالی که خواب می خواهد چشمان خسته شان را برباید، با حادثه ستیز می کنند و با به حرکت درآوردن چرخ های وسیله نقلیه سنگین شان قسمتی از چرخ های اقتصاد کشور را به حرکت در می آورند و فقط به انتهای جاده و رسیدن به مقصد فکر می کنند؛ به این که پس از روزها دور ماندن از زن و بچه، لقمه ای نان حلال، ره آورد سفرشان باشد. کمی آن سوتر، همسران و مادران شان زیر لب دعا می کنند تا این بار هم مسافرشان به سلامت به خانه باز گردد و در رویارویی با جاده، آن مار خوش خط و خال که با هزاران خطر در کمین نشسته و گهگاهی به خود پیچیده است، پیروز شود.

پایه های لرزان شریان اقتصاد

«قنبری» موهایش را در جاده سفید کرده است و بیشتر راه های اصلی و فرعی استان های هم جوار را مثل کف دست خود می شناسد. مدتی در جاده ها در بخش مسافری کار کرده و حالا سال هاست که خودش است و «ولوو» اش و یک تسبیح سفید که از آینه آن آویخته است و در دست اندازهای جاده صدای به هم خوردن دانه های آن، سکوت و تاریکی شب را می درد. دغدغه تأمین مخارج زندگی، قسط کامیون از یک طرف و رعایت مقررات راهنمایی و رانندگی و جلوگیری از بروز تصادف از طرف دیگر موجب شده است افزایش تردد خودروها در جاده ها را تحمل کند و هم چنان در کوه و بیابان و جنگل و دشت براند.«باغچقی» هم راننده تریلی است و از 23 سال پیش در این حرفه فعالیت می کند و از این که جامعه برای رانندگان و ارزش شغل آنان کمتر اهمیتی قائل می شود، ناراحت است؛ در حالی که به گفته او، رانندگان پایه های شریان حمل و نقل کشور محسوب می شوند.او بالا بودن هزینه های نگهداری وسایل نقلیه سنگین را از جمله مشکلات رانندگان و صاحبان این اسب های آهنین ذکر می کند و امیدوار است که مسئولان تسهیلات بیشتر و بهتری در این زمینه ارائه دهند.

عشق رانندگی!

از 15 سالگی که به عنوان شاگرد راننده به دل جاده ها می زد تا امروز که 61 سال دارد، به شغل خود که رانندگی است، عشق می ورزد.

«رسول وضیع» بیش از 4 دهه است که در بخش حمل کالا فعالیت می کند و علاقه مندی اش به این حرفه سخت را در تداوم فعالیت در این شغل، موثر می داند.

او 18 سال و نیم سابقه بیمه تأمین اجتماعی دارد و با اشاره به دشوار بودن شغل رانندگی، اکنون در انتظار باز نشستگی است.

بهترین خاطره اش را روزی عنوان می کند که در ایام 8 سال دفاع مقدس پس از بار زدن کالا در بجنورد به خیل وسایل نقلیه سنگینی پیوست که برای حمل کالا به مناطق جنگی در مشهد رژه رفتند و دانش آموزان آن ها را گلباران کردند.

او وضعیت کنونی جاده ها را نسبت به قدیم، مناسب ارزیابی می کند و از رسیدگی پلیس راه و راه و شهرسازی به وضعیت جاده ها راضی است اما گران شدن لوازم یدکی خودرو و افزایش قیمت لاستیک را مهم ترین مشکل رانندگان عنوان می کند.

زندگی با خاطرات تلخ و شیرین

«تقی برزگران» یکی دیگر از رانندگان کامیون در استان است که از سال 60 فعالیت خود را آغاز کرده است و بیش از 19 سال هم از سابقه بیمه تأمین اجتماعی اش می گذرد. او به علت جراحی دیسک کمر توانایی انجام کارهای سنگین را ندارد اما با داشتن 57 سال سن ناچار است تا سن 60 سالگی کار کند تا بتواند بازنشسته شود. او هم مانند بقیه راننده ها شغل رانندگی را در ردیف مشاغل سخت ارزیابی می کند و آرزو دارد که این حرفه نیز جزو حرفه های سخت و زیان آور در قانون تأمین اجتماعی قرار گیرد تا روزنه امیدی برای رانندگان کهنه کار گشوده شود.

او رانندگی را شغلی می داند که همیشه توأم با استرس است و پرکار، از پنچرشدن لاستیک با آن جثه بسیار سنگینش و پنچرگیری در آفتاب تموز یا چله سرد زمستان، تا مراقبت از بار و در امان نگه داشتن آن از نفوذ آب باران یا دور کردن آن از گزند سارقان!

هم چنین دغدغه مبارزه با جاده و مرگ برای سالم رساندن باری که نزد او امانت است و به سلامت رسیدن خود برای ادامه زندگی، برای بازگشتی دوباره به آغوش خانواده.

بیشترین خاطرات «برزگران» در پیچ و تاب جاده ها رقم خورده است؛ خاطره هایی که گاهی با دیدن تصادف های ناگوار، تلخ است و خاطره هایی هم شیرین، مانند کمک کردن به مسافرانی که در راه مانده اند، بدون هیچ چشم داشتی و فقط محض رضای خدا آن ها را به مقصد رسانده است.

شغل شریف رانندگی

آن چه مسلم است، جان از مال عزیزتر و مهم تر است و همین موضوع است که مسئولیت رانندگان اتوبوس های برون شهری که گنجایش 40 مسافر را دارد، سنگین تر می کند. چون با کوچک ترین سهل انگاری و در یک ثانیه می تواند با جان 40 نفر بازی کند. هنوز هم هستند مسافرانی که مانند گذشتگان خود، با به حرکت افتادن چرخ های اتوبوس یا مینی بوس، برای سلامت آقای راننده و به سلامت رسیدن به مقصد، صلوات می فرستند. «رضا» راننده جوانی است که با شوق و ذوق در جاده بجنورد- مشهد کار می کند و به شغل خود که از آن به عنوان یکی از شریف ترین و در عین حال سخت ترین مشاغل یاد می کند، عشق می ورزد. او 7 سالی را به عنوان شاگرد راننده اتوبوس کار کرده است و امسال توانسته خود به عنوان یک راننده، پشت فرمان بنشیند و در رویاهای خود که البته آن ها را دست یافتنی می داند، خیال خرید یک اتوبوس را دارد؛ بنابراین از مسئولان تقاضا می کند برای جوانان تسهیلات بهتری را در این زمینه ارائه دهند. یکی از رانندگان اتوبوس برون شهری استان هم که خود را «محمدی» معرفی می کند، به دست و پنجه نرم کردن رانندگان با مشکلات مختلف از جمله نبود جایگاه اجتماعی، سخت بودن شغل، پایین آمدن آستانه تحمل مسافران و دشوار بودن وضعیت معیشتی این قشر اشاره می کند و می گوید: مسافر و راننده باید احترام متقابلی داشته باشند و به عنوان همسفر، مشکلات احتمالی را که برای هر یک پیش می آید، تحمل کنند، نه این که با بروز کوچک ترین موردی به پر و بال یکدیگر بپیچند.

او پرتوقع بودن برخی مسافران و غرولندهای آن ها را مانع تمرکز راننده برای امر خطیر رانندگی می داند و به عنوان نمونه به کشمکش هایی اشاره دارد که گاهی بر سر کرایه رخ می دهد یا گلایه مردم از سرد یا گرم بودن اتوبوس و خراب شدن، توقف یا پنچر شدن وسیله نقلیه ایجاد می شود.

دغدغه های معیشتی و بیمه ای رانندگان

«شیرمحمد برزویی» رئیس انجمن صنفی رانندگان خراسان شمالی، مهم ترین مشکل رانندگان برون شهری را سختی کار آن ها می داند، شغلی که از نظر او در زمستان و تابستان در این جاده های پرترافیک به راستی زجرآور و طاقت فرساست. ضمن این که امکانات رفاهی در جاده ها برای رانندگان به اندازه کافی موجود نیست که بتوانند در طول راه به استراحتی چند ساعته بپردازند و ادامه مسیر دهند.او به بالا بودن تورم و تأثیرگذاری آن بر قیمت لوازم یدکی و به ویژه لاستیک خودرو اشاره می کند و هم چنین کرایه حمل کالا در استان را نسبت به استان های هم جوار بسیار پایین تر بر می شمرد؛ موضوعی که امیدوار است از سوی اداره کل حمل و نقل و پایانه ها و استانداری پی گیری شود.او اگر چه بیمه تأمین اجتماعی و تحت پوشش قرار گرفتن رانندگان در بیمه تکمیلی را نقطه امیدی برای رانندگان می داند اما بالا بودن استهلاک وسایل نقلیه و تقسیط تسهیلات خرید وسایل نقلیه را از جمله مشکلات رانندگان برای پرداخت حق بیمه می داند.به گفته وی، 80 درصد وسایل نقلیه سنگین به طور اقساطی خریداری شده است و از همین رو، مساعدت مسئولان برای کمک های بیشتر به رانندگان و قرار گرفتن این شغل جزو حرفه های سخت را خاطر نشان می کند.او نبود پارکینگ ویژه وسایل نقلیه سنگین در شهرها و بالا بودن وثیقه بانک ها برای دریافت تسهیلات خرید و نوسازی ناوگان را از جمله مشکلات رانندگان جاده می داند.

بی اهمیتی به محل استراحت رانندگان در جاده ها

دبیر انجمن صنفی رانندگان خراسان شمالی هم که راننده تریلی 18 چرخ است، از این که تاکنون به محل استراحت رانندگان ناوگان سنگین در جاده ها اهمیت چندانی داده نشده است، اظهار نارضایتی می کند و با اشاره به جریمه های سنگین پلیس راه می گوید: پارکینگ هایی که در مسیر راه ها وجود دارد، از امنیت خوبی برخوردار نیست و به این منظور باید مکان های امنی برای رانندگان احداث شود.

«حسن حسینی» رانندگان برون شهری را فداکاران گمنامی می داند که جان خود را بارها و بارها به خطر می اندازند و به نوعی همواره با حادثه و مرگ در حال ستیز هستند اما متأسف است که جامعه به این قشر زحمتکش دید مثبتی ندارد.

رانندگی جزو مشاغل سخت نیست

در عین حال «ملایی» کارشناس ارشد امور فنی بیمه شدگان اداره کل تأمین اجتماعی خراسان شمالی به شرایط سنی بیمه شدگان برای بازنشستگی اشاره می کند که یکی از آن ها داشتن حداقل 20 سال سابقه پرداخت حق بیمه و رسیدن به سن 60 سالگی است.البته به گفته وی، فرد 50 ساله ای که از سابقه بیمه اش 30 سال بگذرد یا 35 سال سابقه پرداخت بیمه داشته باشد، بدون لحاظ کردن شرایط سنی می تواند بازنشسته شود. در این میان، رانندگان برون شهری نیز از این قاعده مستثنا نیستند، چون بیمه آن ها جزو حرف و مشاغل آزاد است و با توجه به قوانین کنونی، مشمول قوانین حرفه های سخت و زیان آور نمی شوند.

شرایط ارائه تسهیلات به رانندگان

مدیر کل حمل و نقل و پایانه ها که تعداد رانندگان فعال در عرصه حمل و نقل برون شهری استان را 10 هزار و 775 نفر بر می شمرد، می گوید: از این تعداد 7 هزار و 738 نفر در بخش حمل کالا و 3 هزار و 37 نفر در قسمت حمل و نقل مسافری مشغول خدمت هستند.«سعید سبحانی» با اشاره به بیمه بودن همه رانندگانی که کارت هوشمند معتبر دارند و نیز برخورداری آن ها از بیمه تکمیلی تأمین اجتماعی، از ارائه تسهیلات به متقاضیان تعویض خودروهای اسقاطی خبر می دهد، به طوری که متقاضی که از عمر اتوبوس وی 25 سال گذشته باشد، می تواند با تحویل آن به مرکز اسقاط خودرو از 150 میلیون ریال تخفیف برخوردار شود، هم چنین برای انواع کامیون هایی که بیش از 35 سال عمر دارند، در قبال جایگزین شدن وسیله نقلیه جدید تسهیلات 200 تا 800 میلیون ریالی با بهره مصوب بانک مرکزی و بازپرداخت 7 ساله ارائه می شود و متقاضیانی که مینی بوس هایی با عمر 30 سال به بالا دارند، در صورت اسقاط آن 200 میلیون ریال تسهیلات با بازپرداخت 60 ماهه دریافت می کنند؛ که 80 میلیون ریال آن از سوی اداره کل حمل و نقل و پایانه ها و 30 میلیون ریال از سوی مرکز اسقاط خودرو پرداخت می شود.اما داستان ناوگان سواری کرایه بین شهری فرق می کند؛ به طوری که به گفته «سبحانی» با عقد تفاهم نامه بین اداره های کل حمل و نقل و پایانه ها و کمیته امداد استان، متقاضیان خرید خودرو برای این بخش می توانند از وام 100 میلیون ریالی این نهاد بهره مند شوند.اگر چه بیشتر رانندگان بخش باری از نبود پارکینگ گلایه می کنند اما «سبحانی» با اشاره به این که از ابتدای مهرماه امسال، این پارکینگ در خروجی بجنورد به مساحت 9 هزار مترمربع به بهره برداری رسیده است، این مکان را محل مناسبی برای توقف وسایل نقلیه سنگین می داند و می افزاید: این مکان حصارکشی شده است و علاوه بر برخورداری از نگهبان، امکاناتی مانند دوربین مداربسته، برج نوری و سرویس بهداشتی دارد و هزینه استفاده از آن نیز با داشتن این امکانات فقط 30 هزار ریال است.موضوعی که اگر رانندگان وسایل نقلیه سنگین به آن توجه کنند، مانع بروز مشکلات ناشی از توقف در داخل شهر از جمله تصادفات و ایجاد مزاحمت برای همسایه ها و شهروندان خواهد شد. 17 هزار و 597 دستگاه کامیون، 883 دستگاه اتوبوس، هزار و 440 دستگاه مینی بوس و 835 دستگاه سواری کرایه عمومی در حالی در محورهای ارتباطی استان به حمل کالا و مسافر به کارگرفته شده است که برای رانندگان آن ها نیز دوره های آموزشی برگزار می شود تا به گفته «سبحانی» از جایگاه اجتماعی خوبی برخوردار شوند؛ یعنی افرادی که می خواهند به عنوان راننده در ناوگان حمل و نقل عمومی فعالیت کنند، باید ضمن داشتن تحصیلات حداقل سوم راهنمایی، در این دوره های آموزشی نیز شرکت کرده باشند.فعالیت تشکل های صنفی و انجمن رانندگان از جمله موارد دیگری است که او به آن ها اشاره می کند و می گوید: این اقدام ها نشانه بها دادن به حرفه رانندگی است و افرادی هم که در این تشکل و انجمن ها فعالیت می کنند، منتخبان خود رانندگان هستند و می توانند مدافع حق قانونی آن ها باشند و ما با تشکیل جلسه های مشترکی با آن ها مشکلات مطرح شده را مورد بررسی و پی گیری قرار می دهیم.او میزان کالا و مسافر جا به جا شده در استان را طی 8 ماه امسال به ترتیب 2 میلیون و 510 هزار تن و 2 میلیون و 300 هزار نفر اعلام می کند و درباره پایین بودن نرخ کرایه که مورد اعتراض رانندگان بوده است، اظهار می دارد: نرخ کرایه در این زمینه از ابتدای امسال تاکنون 34 درصد افزایش یافته است و افزایش نرخ باید منطقی باشد تا هیچ کدام از طرفین متضرر نشوند، چون کاهش خرید، در سفارش بار هم تأثیر منفی می گذارد و این امر به ضرر رانندگان خواهد بود.